Εξαιρετικής σημασίας είναι η συμμετοχή του γονιού στη θεραπευτική διαδικασία. Ένας απο τους βασικότερους λόγους είναι η κατανόηση τόσο της δυσλειτουργίας όσο και των δυνατοτήτων του παιδιού. Υπάρχουν όμως και άλλοι λόγοι που θα πρέπει να εκπαιδευτούν και οι δύο γονείς για την καλύτερη πρόοδο της θεραπείας. Παρακάτω αναφέρω μερικούς:
1. Ενημέρωση,κατανόηση και αποδοχή του προβλήματος
2. Απενεχοποίηση
3. Διάκριση των ρεαλιστικών δυνατοτήτων του παιδιού
4. Αξιοποίηση των δυνατοτήτων του παιδιού στο μέγιστο βαθμό.
5. Διαχείριση δύσκολων συμπεριφορών του παιδιού
6. Κατανόηση του ρόλου του θεραπευτή στην παρέμβαση
7. Ενίσχυση του παιδιού για γενίκευση όσων κατέκτησε και σε άλλα περιβάλλοντα (πχ σπίτι, σχολείο, εξωτερικό περιβάλλον)
Μαρινέλη Ανδρονίκη
Εργοθεραπεύτρια SIT, ΑΒΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου