ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ & ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, οι δρόμοι, τα κτήρια και τα σπίτια μας είναι στολισμένα.Αυτό, στο σύνολο των παιδιών αρέσει, τι γίνεται όμως με τα παιδιά που βρίσκονται στο Φάσμα του Αυτισμού, στα παιδιά με Αισθητηριακές Διαταραχές καθώς και στα παιδιά με Διατ/χη Ελλειματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα(ΔΕΠ-Υ);

Το κοινό όλων είναι η υπερφόρτωση και η υπερδιέγερση. Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Παιδιά στο φάσμα του αυτισμού

Πολύ συχνά στις γιορτές οι γονείς αναφέρουν μεγάλη ένταση των παιδιών τους. Αυτό παρατηρείται την περίοδο των εορτών γιατί τα παιδιά βγαίνουν από τη ρουτίνα τους.Συχνά επισκέπτονται μέρη με πολύ κόσμο ή δέχονται στον χώρο τους περισσότερες επισκέψεις κάτι που σίγουρα τα αναστατώνει. Επιπλέον τα ερεθίσματα (οπτικά, ακουστικά, ίσως και απτικά) είναι πολλά και έντονα κάτι που επίσης δημιουργεί αρκετές δυσκολίες στα παιδιά με αυτισμό, με συνέπεια τις έντονες εκρήξεις θυμού, την υπερδιέργερση, την υπερκινητικότητα, την αύξηση της στερεοτυπικής συμπεριφοράς και των εμμονών, δυσκολίες στη συγκέντρωση σε δραστηριότητες ή ασκήσεις.

Τι μπορούμε να κάνουμε όμως;

Μέσω κοινωνικών ιστοριών προετοιμάζουμε τα παιδιά για την περίοδο των Χριστουγέννων που πλησιάζει, χρησιμοποιούμε οπτικοποιημένο υλικό με χριστουγεννιάτικο θέμα, δίνουμε αναλυτικές  πληροφορίες στα παιδιά  σε περίπτωση αλλαγής της ρουτίνας τους, αποφεύγουμε μέρη με πολλά αισθητηριακά ερεθίσματα που μπορεί να έχουμε υπερδιέγερση.Αν δε μπορούμε να το αποφύγουμε μειώνουμε το χρόνο παραμονής μας σε αυτά τα μέρη.

 Επειδή όλοι θέλουν να περάσουν όμορφα τις γιορτές ας δημιουργηθεί από τους γονείς ένα όσο το δυνατόν πιο σταθερό πρόγραμμα δραστηριοτήτων(με εικόνες ακόμη και με τα μέλη της οικογένειας) ώστε όλοι να είναι χαρούμενοι.

Παιδιά με Αισθητηριακές Δυσλειτουργίες

Συνήθως αυτή η κατηγορία αφορά παιδιά κυρίως με αισθητηριακή αμυντικότητα. Με τον όρο αμυντικότητα εννοούμε τη μη ανοχή σε διάφορα ερεθίσματα οπτικά, απτικά, ακουστικά κτλ.Η μη ανοχή οδηγεί και σε δυσκολίες αυτορύθμισης με αποτέλεσμα την υπερδιέγερση, έντονη κινητικότητα, συχνά τινάγματα, εκρήξεις θυμού κ.α

Τι μπορούμε να κάνουμε όμως;

Φτιάχνουμε ένα πλάνο/πρόγραμμα δραστηριοτήτων με το παιδί για να ξέρει τι θα περιμένει. Μένουμε ως επί των πλείστον σταθεροί σε αυτό. Αν χρειαστεί να επισκεφθούμε χώρους με έντονα ερεθίσματα ο χρόνος παραμονής δεν πρέπει να είναι μεγάλος. Κάνουμε συχνά "διαλείμματα" απο τους παράγοντες που  διεγείρουν το παιδί (πχ. μια βόλτα σε ένα πιο ήσυχο σημείο). Ο προσωπικός του χώρος φροντίζουμε να είναι πολύ διακριτικά στολισμένος ίσως και καθόλου.

Παιδιά με ΔΕΠ-Υ

Στα παιδιά με ΔΕΠ-Υ τα πράγματα είναι πιο εύκολα, δε παύουν όμως να υπάρχουν κι εδώ κάποιες δυσκολίες που θα αναφέρουμε.

Συχνά παρατηρείται αύξηση της διάσπασης προσοχής και της υπερκινητικότητας στο σπίτι και στο σχολείο, συνάμα εμφανίζονται περισσότερες δυσκολίες οργάνωσης και αυτορύθμισης όταν βρίσκονται σε χώρους με πολλούς οπτικούς και ακουστικούς διεγέρτες.

Τι μπορούμε να κάνουμε;

Κι εδώ εφαρμόζουμε ένα σταθερό πρόγραμμα, μειώνουμε τα ερεθίσματα στο προσωπικό χώρο του παιδιού, δεν χρειάζεται το δωμάτιό του να είναι γεμάτο παιχνίδια και έντονα στολισμένος. Επισημαίνουμε κοινωνικούς κανόνες, θέτουμε σαφή όρια.  

ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΜΑΡΙΝΕΛΗ

ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ